Curacao is echt een ideale plaats om te liggen met de boot, want hier komen allemaal leuke mensen bij ons op bezoek. Zo ook Ankien en Otto, de zus van Lennert met haar husband. De kinderen bleven een weekie bij opa en oma logeren en Ankien en Ot gingen helemaal los op Curacao. Ze hadden een hotelkamer geboekt in het Scuba Lodge Hotel, overigens een aanrader, super nette kamers, aan zee, leuke sfeer en aardige mensen. Een week is niet lang, maar ze hebben met de huurauto het eiland goed verkend. Als ware snorkel koning en snorkel koningin gingen ze van baai naar baai, heerlijk zwemmen en genieten van hun vakantie.

Het weekend hebben we met de boot gevaren. We zijn op vrijdag einde middag vertrokken richting Fuikbaai en hebben hier overnacht. Fuikbaai zijn wij al een paar keer eerder geweest, maar het blijft perfect. Een lekker stukje varen en daarna voor anker in helder blauw water. De volgende ochtend zijn we vertrokken richting Klein Curacao. Wij hadden al vaker het idee om te varen naar Klein Curacao, maar het is een tochtje tegen de wind en stroming in en niet echt prettig, als het niet hoeft… Nu hoefde het eigenlijk ook niet, want er zijn ook andere baaien waar we naartoe konden varen, maar het ging eigenlijk best lekker, we konden het bijna bezeilen, eigenlijk net niet, maar rond half 3 kwamen we op Klein Curacao aan. En het is waar, het is echt een prachtig eiland.

Bountystrand en onwijs helder blauw water. We hebben hier lekker gezwommen en een wandeling gemaakt naar het enige gebouw op het eiland, een verlaten vuurtoren. En toen hadden we slim moeten zijn en terug moeten gaan varen, maar we zouden hier de nacht doorbrengen. De boot lag eigenlijk helemaal niet zo lekker. De golven kwamen van de zijkant en het was een grote klotsbak. Lennert en ik hadden ook een makkelijke en snelle maaltijd in de gedachten, wij gingen namelijk even een curry maken. Aiaiaiai lang stoven, de pannen steeds vasthouden en warm in die keuken… maar het was wel lekker. We hebben alle vier de hele nacht niet geslapen… Haha. Zelfs de rum hielp niet. De volgende ochtend zijn we vrij vroeg vertrokken richting Curacao, een mooie tocht, voor de wind met af en toe wel heel veel wind en een flinke bui, jaha ook hier wel eens een bui. We kwamen ook nog de Eendracht tegen, maar Edith stond niet op het voordek heel hard te zwaaien. Beetje jammer Edith. In Curacao aangekomen zijn we voor de verandering nog maar een keer gaan zwemmen.

Een week is echt zo voorbij, de volgende dag zouden Ankien en Otto alweer vertrekken. We zijn die avond nog heerlijk uit eten geweest bij Ginger een nieuw restaurant met caribisch eten met een oosters tintje. Echt leuke gerechten en je zit er heerlijk en ze hebben de beste key lime pie. Een zeer geslaagde laatste avond. Wij hopen in ieder geval dat jullie nog een keer van de jongens een weekje weg mogen of misschien willen ze ook wel mee, maar dan als we weer gaan varen.

Jaja varen, bijvoorbeeld een tocht naar Puerto Rico of naar Jamaica of Cuba. Op een gegeven moment moeten wij natuurlijk weer het anker ophalen en hier heel hard zwaaien om hier voorlopig niet meer terug te komen.
Ik schrijf hier voorlopig niet, en zeker niet nooit, want we zijn in de afgelopen tijd verliefd geworden op Curacao en vooral de mensen. Wat een heerlijk eiland is dit. We genieten echt hier, nu ook weer met het carnaval.

Maar vertrekken dat is uiteindelijk wel de bedoeling. Plan 26 is dat we nu in april weer gaan varen om dan in mei, juni de oversteek te maken richting Azoren en na de zomer aan te komen in Nederland, maar… Dan kunnen we niet zoveel zien, want dan hebben we maar een week of zes tot acht de tijd en dan beginnen we al met de oversteek. Luxe probleem hoor. Jullie voelen hem al aankomen, nee, we gaan in april niet varen. Het reizen van plek naar plek is ons het beste bevallen, dus dat willen we graag weer doen en dan zo lang en uitgebreid mogelijk.

Plan 27 is dat we hier in Curacao blijven tot december dit jaar en dan het anker ophalen en verder varen. Kan natuurlijk, maar plan 28 is het uiteindelijk geworden. We blijven op Curacao tot en met maart en begin april komen we naar Nederland. Met het vliegtuig! Rosemary krijgt een mooi plekje op de kant en wij komen naar Nederland voor in ieder geval een ruim jaar. Einde van het jaarvertrekken we (weer) uit Nederland en halen we Rosemary op en varen we nog ruim 8 maanden. Wat een nieuws he. We staan dus binnenkort weer bij jullie op de stoep. Gezellig, wijntje drinken of misschien wel een hapje eten.

Er zijn wel een aantal dingen die echt anders moeten volgend jaar, want na ruim 15 maanden varen/ wonen op een boot, aiaia, ik begin nu alvast met punten noteren, geen diesel tanken voor de bijboot, iets doen aan het lekkende voorhoofd van Lennert , andere oplossing vinden voor het vervoeren van mij na een avondje doorzakken, kans op blijvend letsel is te groot met die bijboot, geen kaas ballen meer aan boord, aangezien Lennert nu kaasballetjes aan het eten is met een lepel, omdat hij anders gele vingers krijgt!

Lieve mensen tot snel.
Lennert en Nina