Van Sint Vincent naar Grenada met Nikki en Laura
<<< Bekijk ook de foto's>>>
We liggen in Wallilabou als Laura aankomt. Dit is een heel mooie baai op het eiland Sint Vincent. Hier zijn de films ‘Pirates of the Caribbean' opgenomen. Het is hier erg diep en de stroom loopt
naar zee... lastig ankeren, dus lagen de boten met het anker achteruit naar het strand en een lijn naar een palmboom, rots of deel van de filmset. Wij lagen aan een soort stalen slingerpaal waar
Johnny Depp aan slingerde in één van de films. Leuk toch.
Wij vonden dit wel een goede setting om Laura in te ontvangen en we hebben haar opgehaald met een taxi. De volgende ochtend was Laura er stil van en geloof mij, dat is bijzonder met Laura.
Haha.
We hebben de waterval bezocht en daar lekker gezwommen. Einde van de middag zijn we naar een andere baai gevaren, de Blue Lagoon. ‘It is all in the name', prachtig blauw water en een heerlijk
beschutte baai achter een rif. Vanuit deze baai kunnen we de laatste boodschappen doen in de hoofdstad Kingstown en we liggen hier vlakbij het vliegveld waar Nikki aankomt. Nikki kwam een paar
dagen later, want die moest Ajax nog aanmoedigen bij de een wel zeer speciale wedstrijd en dat heeft geholpen.
In de ochtend douchen we bij de haven en tanken we nog de nodige diesel. Naar ons idee is dit het laatste ‘grote' eiland voordat we aankomen in Grenada, dus zorgen we dat we ‘alles' hebben. We
vertrekken richting Bequia en daarmee is onze reis door de Grenadines begonnen. De Grenadines horen bij Sint Vincent en het gaat hier om 32! kleine eilandjes.
Lonely Planet over deze bestemming: 'Once you get off the big island and into the Grenadines, everything changes. Gone is the traffic, the hustle and the pavement. All you're left with is a
smattering of tiny islands waiting to be explored. Beaches stretch out before you, the pace of life slows to a crawl and the desire to go home vanishes'. Tsja, dat vinden wij allemaal dus heulemaal
niet vervelend.
Aangekomen bij Bequia laten we het anker vallen in Admirality Bay. Het is hier echt super, helder blauw water, andere bootjes, leuk stadje en heel aardige mensen. Wij hebben al van vele zeilers
gehoord over Bequia en ze hebben allemaal gelijk!
Achteraf gezien is dit misschien wel (weer?) één van de leukste eilanden die wij hebben bezocht. We liggen voor anker voor een prachtig wit strand, Tony Gibbons Beach. We zwemmen en snorkelen veel
en Nikki en Laura kijken in een soort zeegrot. Ik weet niet precies hoe dit heet... een grot uitgesleten door de zee... We drinken drankjes op ons handhoekje op het strand en we besluiten hier nog
een dag te blijven. We wandelen langs het water en door de straatjes en maken een taxi tour over het eiland. Deze taxichauffeur is minimaal 70 jaar oud en hij rijdt ons in een pick-up over het
eiland en we bezoeken een soort schildpadden farm. Echt heel een heel relaxed eiland.
Vanaf Bequia varen we naar de Tabago Cays, ook een must see volgens Jan Willem en Petra van de Witte Raaf. 'Hier moet je naartoe, want hier kan je snorkelen met de schildpadden'. Nou dat willen wij wel! Onderweg naar Tabago Cays moeten we goed opletten, de eilanden liggen allemaal erg dicht bij elkaar, lekker makkelijk is dat, maar we moeten ze niet voor elkaar te verwarren. Onderweg worden we verrast door een groep dolfijnen, hele leuke, grijze met roze blosjes. Een aantal komen even bij de boot zwemmen. Nikki wel was zo vlot om er een filmpje van te maken.
De Tabago Cays zijn een aantal kleine eilanden omringd door een groot rif. Wij lagen achter dat rif, direct aan de oceaan en naast het schildpaddeneiland. Beter kon niet. We hebben hier heerlijk
gezwommen en met de schildpadden gesnorkeld. Nou ja, vooral wij met hun. We kopen van een boatboy een vers gevangen tonijn. (Boatboys zijn jongens die van alles voor je kunnen regelen, bijvoorbeeld
vis, brood, fruit, souvenirs, noem het maar). Deze jongens cirkelden om onze boot heen om het één en ander te verkopen, maar waren ook zeer benieuwd hoe Lennert dit geregeld heeft. Drie vrouwen!
Aandacht genoeg, wij hoeven de tonijn alleen nog maar te bakken ;-)
De volgende ochtend staat er erg veel wind. Aangezien we direct aan de oceaan liggen waaien we bijna uit onze bikini, we besluiten een paar uurtjes te wachten met vertrek. Safety first en met
zwemvesten aan varen we in de middag naar Union Island. Daar aangekomen liggen we weer op een schitterende plek. Ook hier weer een geweldig rif en hier varen de kitesurfers dicht langs de boot.
Het één na laatste eiland wat we aandoen is Carriacou. Hier gaan we met de bus naar de andere kant van het eiland, want hier worden boten gebouwd op het strand, alleen als wij er zijn niet. Er liggen daar wel twee boten voor anker, maar er is hier verder niet veel te zien. We drinken een drankje in een barretje, de Sunrice Disco, waar ze overigens niet eens droge witte wijn verkopen! Onze buschauffeur op de terugweg drinkt gezellig een biertje achter het stuur. Geen pils, maar een écht bier, Guinness, en het is hier misschien maar zo'n 38 graden. Aiaiaiai. We besluiten bij aankomst in Hillsborough de cocktails uit te proberen op het strand. We zagen dit tentje al vanaf de boot, een wel heel mooi strandtentje met twee heel vriendelijke dames achter de bar. We zitten hier heerlijk, genieten van de ondergaande zon en testen het hele assortiment. Helaas serveren ze hier geen eten en moeten we uitwijken voor een kippetje even verderop. Koken doen we morgen wel weer... We krijgen nog een rondleiding over de bovenetage van het restaurant. Het blijkt dat er een disco gevestigd is en dat er die avond karaoke is! Wij zijn van harte uitgenodigd door de restauranteigenaar voor een liedje en een deuntje, maar wij taaien af voordat de Karaoke echt is begonnen... We kunnen nog wel volop genieten van het lokale zangtalent aangezien dit ook op de boot goed te horen is.
De volgende dag varen we naar George Town, Grenada. Het is een trip van ongeveer 32 mijl, ruim 7 uur zeilen. Een lange tocht, maar zo kunnen we daar nog een hele dag rond struinen door de stad voor
de nodige souvenirs en we maken hier ook nog een excursie naar de ‘Seven Sisters Waterfalls'. Hier hebben we over gelezen en het lijkt ons wel wat. We gaan met de bus heen en daar aangekomen staat
guide Cliffon. We kennen Cliffon niet hoor en hebben ook niets afgesproken, maar hij wil ons graag rondleiden over de plantage en wijzen naar de watervallen voor een paar ‘roepie'. We gaan ervoor
en Cliffon blijkt een hele leuke gids te zijn en weet ons veel te vertellen over alle verschillende kruiden, cacao, fruit etc wat groeit op de plantage, draagt onze tas en geeft handjes bij lastige
klimmetjes. Cliffon, gaat er helemaal voor en duikt van een hoge waterval en haalt ons over om ook van één van de watervallen te duiken. (of op je meest elegante manier te springen). Laura valt
zeer in de smaak bij onze Cliffon en krijgt een aanzoek wat ze maar met moeite kon afwimpelen.
Lady's wij vonden het super dat jullie er waren, hebben genoten van jullie gezelligheid, erg gelachen (zelfs gehinnikt) en een onvergetelijke tijd gehad. Jullie zijn beide echte
snorkelkoninginnen.
Wij zijn blij dat jullie lekker hebben kunnen bijslapen. Nikki, is niet moe te krijgen in Nederland, werken, werken, feesie hier en daar, maar na een dagje schommelen op Rosemary... En Laura anders
ga jij nog even een boekje lezen.
Lieverds tot snel.
Xxx Lennert en Nina
Reacties
Reacties
Het ziet er goed uit allemaal, ik vind wel dat je mager begint te worden Lennert, als ik de foto's zo zie. Wordt er af en toe nog gewerkt ook trouwens, of zijn dat soort taken goed verdeeld. Groet Marcel
Len: zie ik een receding hairline? Teveel zon en zout is niet goed voor de coup. Ik denk dat Rene toch maar niet langs moet komen :-) Hoop dat jullie de mail met contactpersonen nog ontvangen hebben. Gewoon even bellen. Veel plezier en proost.
Hallo, zijn jullie daar nog...........?
WAAR ZIJN JULLIE NOU!? (sorry dat ik schreeuw)
Inmiddels heb ik over jullie gedroomd... Het moet niet gekker worden. Jullie stonden ineens buiten op het raam te kloppen, gebruind en al.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}