Twee weken geleden berichten we met ‘Heet nieuws’ vanaf het eiland Culebra en we hebben ons nu toch al best richting het zuiden verplaatst. We zijn na Culebra terug naar Sint Maarten gevaren. Ik zag deze tocht eerlijk gezegd niet erg zitten, omdat de vorige keer nog best vers in het geheugen stond. In februari hebben we met Henk en Mieke samen 26 uur tegen de wind, stroom en golven in gehakt. Ik vond dit geen pretje, want de boot klapt dan steeds op de golven, maar deze keer was anders. We vertrokken we vanaf Sint John, een Amerikaans Maagdeneiland en nu kan ik het wel omschrijven als een lekkere tocht. Het was wel zo’n 30 mijl verder, maar er stond veel minder wind en we konden het bijna helemaal bezeilen. In totaal hebben we er 24 uur over gedaan.

Aankomst in Sint Maarten voelde een beetje als een soort thuis komen, klinkt gek, maar we hebben hier natuurlijk de vorige keer ruim drie weken gelegen. We moesten toen wachten op ons visa voor Amerika en zijn in deze korte tijd wel een beetje aan Sint Maarten gehecht geraakt. We hebben hier veel leuke mensen ontmoet en je hebt hier elke ochtend Mike die om half 8 via de marifoon het weer voorleest en allerlei andere dingen aan elkaar kletst. Onderwerpen als ‘lost and found’ en buy, sell or swop’. Via Mike zijn wij ook aan een tweedehands windgenerator gekomen. Ook deze keer zijn we weer regelmatig met Erik en Judith op stap geweest. Ze hebben ons mee uit eten genomen naar Marty’s. De eigenaar Martin verkoopt hier frikandellen speciaal, broodje kroket, patatje oorlog en kaassoufflés. Wij hebben de hele menukaart besteld en ze hadden er ook curry. Nah ja.

De afgelopen weken hebben wij afscheid van verschillende dingen moeten nemen. Het lijkt alsof spullen aan boord sneller kapot gaan. Wij hebben hier twee laptops, ja een beetje decadent, maar wel handig. Als ze het doen. Bij de ene laptop is om een nog onbekende reden het scherm af en toe roze en de andere kan helemaal niet meer zonder stekker. We hebben, nou ja hadden een vervanging voor de laptops, de Iphone, hier kan je zelfs mee skypen als er WiFi is en even nu.nl lezen, maar die is niet meer na een kleine valpartij. Familie, het kan zijn dat er wat minder geskyped gaat worden. Daarna heeft Lennert een andere telefoon zwemles gegeven en heeft hij nu dus ook geen simkaart meer. Mochten jullie berichten hebben voor Lennert mag dat naar mijn nummer. Dan hebben we het nog niet gehad over het vervangen van heel andere dingen. De Lonely Planet hebben we al stuk gelezen. Nikki, top cadeau trouwens, hebben we heel veel aan! Denk ook aan een nieuwe blikopener en de wasknijpers zijn niet aan te slepen. Gisteren was mijn bikinitopje los gewaaid van de zeereling en gelukkig was Lennert er om als een echte Baywatch er achteraan te duiken in het woeste water.

Na een ruime week in Sint Maarten zijn we vertrokken richting Sint Eustatius. Dit was een mooie tocht, maar erg weinig wind en een vlakke zee. Dit hadden wij nog niet eerder gehad, zo rustig water. Ongeveer 4 mijl na vertrek zagen we ze. We zagen eerst een boot voor ons een rondje varen en we wisten niet zo goed wat we er mee aanmoesten, maar ach er is hier zoveel ruimte, we varen wel iets om, tot we ze zagen. Ik denk 3 walvissen, hier hebben we dus nog een klein meningsverschil, Lennert denkt meer… Niet te geloven, zo groot, veel groter dan onze boot! Ze glijden rustig door het water en sprietzen dan zo uit hun gat. Het zijn hele rustige beesten, heel af en toe kwam die mega staart/vin boven, maar alles heel relaxed. Wij bleven toch wat op afstand, omdat we ze ook niet lastig wilden vallen, maar de andere boot volgde ze op korte afstand. Opeens waren ze tussen beide boten in!!! Ze waren heeeel dichtbij! Ik heb geprobeerd foto’s te maken, maar was te zenuwachtig, ik moest namelijk steeds denken aan dat filmpje op YouTube… Wat gaaf zeg, hopelijk zien we ze nog eens.

Na een overnachting op Sint Eustatius zijn we vertrokken richting Sint Kitts. Hier waren we het paasweekend en er werd een speciaal evenement georganiseerd voor jongeren met onder andere paalzitten en wedstrijdje zwemmen. Dit vond allemaal plaats in de haven en hier zijn wij natuurlijk even naar toe geweest. Zo anders dan in Nederland. Thuis zou een dergelijk evenement georganiseerd worden in een zwembad, hier zwemmen de kinderen tussen de lege colablikjes langs het ferrydok van start naar finish. Geen dranghekken langs de kant, geen trappetje om uit het water te klimmen en sommige jongeren wisten niet de naam van de zwemslag waar ze zich voor hadden opgegeven en vroegen de begeleider door het voor te doen. Nee, we hebben niet meegedaan met paalzitten ;-)

Koninginnedag hebben wij hier ook uitbundig gevierd. Wel jammer dat we de enige waren. We hebben een extra vlag gehesen en heel hard muziek gedraaid om een beetje het effect van Amsterdam te krijgen. Ik heb als afscheidscadeautje van Fifteen een Ipod gekregen en mijn collega’s hebben hier een speciale playlist op gezet. Echt super leuk, want het zijn veel verschillende artiesten. Van AC/DC tot Black Eyed Peas en van Rene Froger tot Fleetwood Mac en jawel ook New Kids on the Block! Perfect voor Koninginnedag. Toen we wegvoeren uit Nevis schalde ‘Aan de Amsterdamse grachten’ over het water. Iedereen bedankt voor de leuke smsjes, telefoontjes en emails ;-)

Nu liggen we in Little Bay, Montserrat. Ik had wel grote verwachtingen van Montserrat, want aan de andere kant van dit eiland staat een nog actieve vulkaan. Hierdoor zijn er allerlei regels wanneer je wel en wanneer niet een bezoek mag brengen aan ‘die kant’. Klonk allemaal wel spannend. We zijn hier gisteren laat in de middag aangekomen en vanochtend gingen wij vol enthousiasme inklaren. Is er hier geen customs en port officer aan het werk, want het is zondag! Lekker is dat en morgen ook niet, want dan is het ‘Labour Day’. We kunnen wel ‘over-time’ betalen, $110. Ja daaaag. We hebben nu besloten dat we morgenochtend vertrekken richting Guadeloupe en we kijken naar die vulkaan met de verrekijker. We laten jullie snel weer meer horen.

Tot snel liefs Lennert en Nina