Mijn moeder en vriend Johan waren de volgende gasten aan boord van Rosemary. Slechts een paar dagen nadat we Floor hebben uitgezwaaid in Ponce, kwamen zij aan in San Juan.
Vanaf Ponce zijn wij terug gevaren naar Salinas. Hier waren we al eerder geweest met Floor en leek ons een ideale opstapplaats voor onze nieuwe gasten.
Jullie begrijpen, na zoveel Nederlands bezoek zitten we nu zeer goed in de kaas, koffie, stroopwafels, drop en Hollandse hopjes.

We hebben een auto gehuurd bij het havenkantoor en zijn vroeg vertrokken richting San Juan. Lennert en ik, beiden professioneel ‘ hikers', gingen namelijk via het regenwoud El Yunque, naar de hoofdstad. El Yunque is een MUST VISIT volgens de verschillende gidsen met het adembenemende regenwoud en haar immens hoge bomen en de La Coca en La Mina waterval. Wat wij het allerleukste vonden van de trip naar de watervallen is dat halverwege de stroompjes overal mensen zaten te badderen en dat er verschillende plaatsen zijn waar je kan bbq-en en de bevolking hier dan ook veel gebruik van maakt.
Na het bezoek aan de watervallen zijn we verder gereden richting San Juan. In Old San Juan hebben we rondgelopen door het centrum, lekker gegeten en daarna naar het vliegveld.
Zo leuk om mijn moeder en Johan weer te zien. Het was alweer ruim drie maanden geleden. Nadat we alle koffers in de auto hadden geladen zijn we vertrokken naar Salinas.
Daar aangekomen hadden we een kleine uitdaging, want moeder, Johan en twee koffers moesten we vervoeren in de rubberen bijboot. Iedereen gelukkig droog overgekomen, maar lachen was het zeker.
We zijn de volgende dag in Salinas gebleven. Koffers uitpakken, lekker relaxen, zwemmen, nog een wasje doen etc. 's Avonds gingen we uit eten in restaurant El Dorado. Dit was een tip van Hector (zie verhaal met Floor) Het was er zo druk dat we zelfs even in de rij moesten wachten tot er een tafeltje vrij was. We hebben heerlijk gegeten.
Zoals sommige lezers misschien wel weten staat er in de Caribbean bijna altijd oosten wind. Laten wij nu de komende dagen vooral richting het oosten moeten. Dat betekend dus veel kruizen of motorzeilen. Het laatste is dan niet zo ontspannen, maar wel goed voor de koelkast.

De eerste tocht ging naar Puerto Patillas. Vanaf Salinas ongeveer 16 mijl tegen de wind in. Puerto Patillas is een heel klein dorpje, hier is eigenlijk helemaal niets, behalve een supermarkt, barretje en politiebureau. We waren ook de enige boot in de baai. We hebben een wandelingetje gemaakt door de dorpstraat en in het barretje een biertje gedronken.
De volgende ochtend bij vertrek hebben we zeekoeien gezien. Heel dicht zwommen ze langs de boot. Erg leuk zijn ze, een beetje koddig. Misschien zijn ze geschrokken van ons, we riepen namelijk naar elkaar, oooeeehh daar een zeekoe en daar nog eentje en daar en daar. Daarna hebben we ze niet meer gezien.
Wij vertrokken die ochtend richting Palmas del Mar, de splinternieuwe jachthaven. Hier hebben we lekker gedoucht, water bijgevuld en Johan heeft hier een vishengel gekocht. Johan blijkt namelijk een echte zeevisser.
De volgende dag zijn we vertrokken richting Viegues. Een groot Spaans maagdeneiland wat tevens hoort bij Puerto Rico. We zijn via Green Beach naar Isabel Segunda gevaren. Onderweg heeft Johan gevist en 1 keer beet gehad, maar de vis was zo groot en met 1 hap ging hij er vandoor met al het aas.
Isabel Segunda, is de hoofdstad van het eiland. Echt een leuk stadje, gek genoeg lag er maar één andere zeilboot in de baai. Wij vonden het er zo leuk dat we twee dagen zijn gebleven. Lennert en ik zijn naar de kapper geweest (dit was echt nodig). We hebben hier lekker rondgewandeld en van alles bekeken zoals het fort en tevens nieuw aas gekocht. In de baai zaten verschillende schildpadden, we zien steeds kleine ‘kopjes' boven water uitkomen. Ook zie je hier hele grote vissen in het blauwe water onder de boot opdoemen. Zo groot dat mijn moeder bijna niet meer durfde te zwemmen.
Aangezien het niet echt wilde lukken met het vissen van Johan (vond ik overigens helemaal niet erg...) hebben we bij de visafslag twee verse Groupers gekocht, een soort roodbaars. De verkoper was zo aardig om ze voor ons schoon te maken. ‘s Avonds hebben we de vissen op de bbq klaargemaakt.
We varen hierna door naar Culebra, bij binnenkomst van de baai worden we begroet door, jawel, een echte Flipper. De dolfijn vlijde zich langs de boot en zwom een stuk met ons mee. Heel dichtbij. Leuk he, dit brengt de dolfijnenstand op: 1.
We verkennen hier het stadje. Wij zijn hier al eens geweest, maar dat vinden we echt niet erg, want dit is ons favoriete eiland tot nu toe. We gaan 's avonds uit eten bij Dinghy Dock restaurant.
De volgende dag vertrekken we naar Isla de Culebrita. In Bahia de Tortuga leggen veel schildpadden hun eitje(s) op het strand. Om een of andere reden komen er bij het ankeren direct allemaal wespen op onze boot af. Niet een paar, nee, veel wespen. We verleggen de boot en hopen dat ze weggaan, maar de wespen vliegen rustig met ons mee. We hebben er eerst op los geslagen de mepper, maar toen dat niet hielp hebben we het maar opgegeven. We zijn gaan zwemmen naar het strand en toen we terug kwamen bij de boot waren ze er nog steeds. We hebben geen idee wat die wespen aantrok, maar het was niet echt fijn, dus zijn we vertrokken richting een andere ankerplaats. Bij het wegvaren was ik zo aan het opletten op alle wespen, dat ik helemaal niet op aan het letten was op het sturen en toen raakten we ook nog een rots of stuk koraal. We waren erg geschrokken, maar gelukkig tipte we er na een kleine botsing overheen en liep het net goed af. Heel geschrokken!
We overnachten aan de overkant van Culebrita in Puerto Manglar een heel mooi en rustig plekje.
De laatste dag dat mijn moeder en Johan hier zijn varen we naar Fajardo. Johan laat het er niet bij zitten en gooit weer zijn vislijn met nieuw aas overboord en hoopt op een vis. De vissen bijten wel, want het nep visje wat hij gebruikt als aas wordt steeds een beetje kleiner. Hilarisch natuurlijk, maar helaas voor Johan bijten ze niet door. Aangekomen in Fajardo huren we een auto om de volgende dag onze gasten terug te brengen naar het vliegveld San Juan. Het zit er alweer op. Jammer!
Marianne en Johan bedankt voor alles en we vonden het super leuk dat jullie er waren. Jullie zijn in een week tijd veranderd in echte zeerotten.

Veel liefs en de groetjes in Edam
Lennert en Nina